Podstawowe rodzaje kultywatorów oraz ich dobór do celu zabiegu rolniczego

Kultywatory to jedne z podstawowych maszyn rolniczych stosowanych przede wszystkim w okresie wiosennym do przygotowania pola przed siewem po przedzimowej orce. Oprócz tego znajdują one także wiele innych zastosowań, które uzależnione są od ich rodzaju. Dlatego też poniżej omawiamy trzy podstawowe rodzaje kultywatorów ze względu na typ zastosowanych w nich elementów roboczych. 

Budowa kultywatorów

Kultywator to maszyna, która przeznaczona jest do podczepiania lub zawieszania. Zbudowane jest natomiast z następujących elementów:

• ramy, będącej podstawą maszyny, 

• kół podporowych, służących do zmiany głębokości roboczej kultywatora, 

• układu regulacji głębokości pracy, 

• elementów roboczych w postaci zębów, określanych także łapami. 

Ostatni z wymienionych elementów kultywatorów, dostępnych między innymi w ofercie dealera maszyn rolniczych KAGRO, występuje natomiast w trzech typach, dzielących te maszyny na modele z zębami sprężynowymi, płaskimi oraz półsztywnymi. 

Charakterystyka kultywatorów sprężynowych

Kultywatory sprężynowe wyposażone są w łapy zakończone za pomocą profilowanych redliczek, które po zagłębieniu w glebę wycinają paski wznoszone następnie na powierzchnię. Stosowane są one wobec tego w przypadku konieczności intensywnego wymieszania gleby, a także doskonale sprawdzają się do wyciągania złogów chwastów. 

Charakterystyka kultywatorów sztywnych

Kultywatory sztywne dzielą się na dwa dodatkowe rodzaje. Pierwszy z nich ekstyrpatory wyposażone są w zęby zakończone redliczkami sercowatymi i wykorzystywane są do płytkiego spulchniania gleby oraz podcinania chwastów na przykład na łąkach. Drugi to natomiast grubery cechujące się zębami o klinowatym lub dłutowatym zakończeniu. Z tego względu wykorzystywane są one przede wszystkim do kruszenia i spulchniania gleby. Oba ich rodzaje mogą być natomiast wykorzystywane w uprawie bezorkowej.  

Charakterystyka kultywatorów wyposażonych w zęby półsztywne

Kultywatory półsztywne łączą natomiast cechy modeli sprężynowych i sztywnych. Przede wszystkim zapewniają one o wiele lepsze zachowanie głębokości pracy niż drapacze sprężynowe. Bardzo dobrze sprawdzają się do kruszenia gleby, jednak w nieco gorszym stopniu ją mieszają. Z tego względu stosowane są one na glebach, w przypadku których istotne jest dłuższe zatrzymanie wilgoci.